என் உயிர் நீதானே.....மனதை உருக்கும் ஓர் காதல் கதை

இந்தக்கதையில் வரும் பெயர்கள் ஊர்கள் அனைத்தும் மாற்றப்பட்டுள்ளது.
இது ஈழத்தில் நடந்த கதை.அதே உரைநடையில் வருகின்றது


விவசாயத்தை பிரதான தொழிலாகக் கொண்ட அந்தக்கிராமத்தில் பெரும்பாலும் மக்களின் வாழ்க்கை விவசாயத்தை சார்ந்தே அமைந்திருக்கும்..அதாவது..அங்கு...பல..ஏக்கர்கணக்கில் விவசாயம் செய்யும் முதலாளிமார்கள்..இருப்பார்கள்..அவர்களது வயல்களில் வேலைசெய்யும்.வேலையாட்கள் பெரும்பாலும் அந்த முதலாளிமார்களின் காணிகளில் குடிசை அமைத்து வாழ்வார்கள்..காலம் காலமாக பல விவசாயிகளின் காணிகளில் அப்படி மக்கள் வாழ்ந்துவருவார்கள்..வேலைதேடி வரும் அனைவருக்கும் அடைக்கலம் கொடுக்கும் கிராமம் யார் வந்தாலும்,,விவசாய நிலங்களில் வேலை செய்து தமது பொருளாதாரத்தை உயர்த்திக்கொள்ளக்கூடிய..பூமி.அது.

அப்படித்தான் அந்த கிராமம் தனக்கும் ஒரு இடம் தரும் என்ற நம்பிக்கையில் 2003 ம் ஆண்டு..கையில் 1500 ரூபாய் காசுடனும்,தன்னையே நம்பி வந்த புஸ்பாவுடனும்,சுதன் அண்னையும்..அந்தக்கிராமத்தை நம்பி வந்தார்..
இவர்களின் காதலின் ஆரம்பம் தெரியவில்லை..அதனால் இவர் அந்த அக்காவை கூட்டிக்கொண்டு அந்தக்கிராமத்துக்கு வந்ததில் இருந்து கதை நகர்கின்றது..

எங்கள் வீட்டிற்கு அருகில் 40 ஏக்கர் காணி இருந்தது..அதன் உரிமையாளர் வெளிநாட்டில் இருந்தார் அவரது உறவினர் ஒருவரின் பராமரிப்பில்தான் அந்தக்காணி இருந்தது அந்தக்காணியில்.வயல் நிலங்களில் வேலை செய்யும் வேலையாட்கள் பலரின் குடும்பங்கள் பல ஆண்டுகளாக வாழ்ந்து வந்தன..
சுதன் அண்ணையும்,புஸ்பா அக்காவை கூட்டிக்கொண்டு.அந்தக்காணிக்குத்தான் அடைக்கலம் தேடி வந்தார்..ஏன் என்றால் புஸ்பா அக்காவின் குடும்பம்..அந்தக்காணியில் தான் முன்பு இருந்தார்கள்..புஸ்பா அக்காவின் தந்தை இறந்ததும்..அவரது தாய் பிள்ளைகளை கூட்டிக்கொண்டு..அந்த மண்ணைவிட்டு போய்விட்டார்..ஆனாலும் அவர்களின் உறவினர்கள் பலர்அந்தக்காணியில் வாழ்ந்துவந்தார்கள்..எனவே சுதன் அண்ணாவும்..அவரது ஊரில் தங்கள் காதலுக்கு அவரது குடும்பமும்.புஸ்பா அக்காவின் குடும்பமும்..எதிர்ப்பு தெரிவித்தால்..புஸ்பா அக்காவின் உறவினர்களாவது ஆதரிப்பார்கள் என்று தான் அங்கே வந்தார்...

ஆனால் புஸ்பா அக்காவின் உறவினர்கள் அவர்களை திட்டி தீர்த்துவிட்டணர்..ஆதரவு தேடி வந்தார்.ஆனால் அவர்களும் தங்கள் காதலை ஏற்றுக்கொள்ளாத படியால் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல்...அந்தக்காணியில் இருந்த மரத்தின் கீழே இருவரும் அமர்ந்து இருந்தார்கள்.கையிலோ இருப்பது 1500 ரூபாய் காசு...மாற்று உடுப்களும் இல்லை...23 வயது இளைஞன்,அந்த அக்காவுக்கு 22 வயது வரும்..அடுத்து என்ன செய்வது என்று யோசித்துக்கொண்டு இருந்தார்கள்.

ஊரில் ஒரே பேச்சு..அடிபடுகின்றது..வைரமுத்துவின் மகளை(புஸ்பா அக்காவின் தந்தை)சுதன் என்ற ஒருத்தன் கூட்டிக்கொண்டு ஓடி வந்து இருக்கான்..வைரமுத்து ஊரில் வாழ்தபோது கூலிவேலை செய்தாலும் கெளரவமான மனுசன் அவர் செத்ததும் அவரது மனிசி தனது புள்ளைகளை கூட்டிக்கொண்டு வேற ஊருக்கு போய் கஸ்டப்பட்டு உழைச்சு..புள்ளைகளை வளத்தது..ஆனா பாருங்க..எவனோ ஒரு பயல் அதில் ரெண்டாவது பெட்டையை(மகள்) கூட்டிக்கொண்டு இங்க வந்து இருக்கான்.
இதான் ஊரில் எல்லா இடமும் கதைத்துக்கொண்டு இருந்தார்கள்..

எல்லோரும் புஸ்பா அக்காவும்,சுதன் அண்ணாவும் அமர்ந்து இருந்த மரத்தடியில் கூடிவிட்டார்கள்..எங்கள் வீட்டிற்கு அருகில் அந்தக்காணி இருந்ததால்..திடீர் என சனம் கூடிவிட்டதால்..என்ன என்று பார்ப்பதற்கு...அம்மாவும்,அன்ரியும்(அம்மாவின் தங்கை)போனார்கள்,நானும் விடுப்பு பார்க்கும் ஆவலில் அவர்களுடன் போய் இருந்தேன்...

அந்தக்காணியில் இருந்த பலர் எங்களின் வயல்களிலும் வேலை செய்பவர்கள்...அம்மா போனதும்..அம்மாவிடம் வந்து பாருங்க அக்கா.இப்படி வைரமுத்துட பெட்டையை(மகள்)இவன் கூட்டிட்டு வந்து இருக்கான்..என்ன செய்யலாம் என்று கேட்டார்கள்..அம்மா சுதன் அண்ணாவிடன் கேட்டார்.தம்பி..நீங்க...இவளை கூட்டிக்கொண்டு வந்தது அவர்களின் குடும்பத்துக்கு தெரியுமா?சுதன் அண்ணா சொன்னார்..ஆம் அக்கா இவளது குடும்பமும்,எனது குடும்பமும்..எங்களை ஏத்துக்ளை(ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை)எக்கேடும் கெட்டு நாசமாப்போங்க என்று மண்ணை அள்ளி தூவி வீசிவிட்டார்கள்(அதாவது ஒரு வரை திட்டுவதற்கு மண்ணை அள்ளி சாபம் விடுவது வழக்கம்)..அதான் நான் ..இங்க இவளது சொந்தக்காரங்க இருப்பதால்..கூட்டிட்டு வந்தேன் இவங்களும் இப்ப என்னை ஆதரிக்கல நான் என்ன செய்வது அக்கா என்று சுதன் அண்ணை அம்மாவிடம் சொன்னார்.

அப்பத்தான் நான் சுதன் அண்ணையை முதன் முதலில் பார்த்தேன்...நல்ல அழகானவராக இருந்தார்.எனக்கு அவரைப்பார்க்க நடிகர் சிறிகாந் ஞாபகம் வந்தது ஏன் என்றால் அந்தக்காலப்பகுதியில்தான் சிறிகாந் அறிமுகம் ஆகியிருந்த காலப்பகுதி....அப்பிள் பெண்னே நீயாரோ....என்ற பாடல் பட்டி தொட்டி எல்லாம் ஒலித்த காலம் அது.

ஆனால் புஸ்பா அக்கா அவ்வளவு..பேரழகி இல்லை ஆனாலும் அழகு இல்லை என்று சொல்லமுடியாது.

அம்மா சொன்னார் அதான் அவங்கள் குடும்பம் ஏத்துக்க மாட்டேன் என்று சொல்லிட்டாங்களே..நீங்களும் ஆதரிக்காவிட்டால் எங்க போவாங்க பாவம் எதும் பாத்து செய்யுங்க...அம்மா சொன்னதும் அவர்கள் சொன்னர்கள் நீங்க சொல்வதால் சரி அக்கா..இந்தக்காணியில் இருக்கட்டும்...ஆனால் நாங்கள் இவர்களுடன் பேச்சுவார்த்தை(கதைப்பது)வச்சுக்கொள்ள மாட்டேம்..வாழ்ந்தால் என்ன செத்தால் என்ன என்ன லவ்வு வேண்டி கெடக்கு..

அம்மாவும் சொன்னார் சரி காலப்போக்கில் எல்லாம் மாறிடும்..கதைக்காட்டியும் பரவாஇல்லை..சண்டைபிடிக்காமல் இருங்க என்று சொன்னார்..புஸ்பா அக்காவின் உறவினர்களும் ஏற்றுக்கொண்டார்கள்..

சுதன் அண்ணா அம்மாவிடம் வந்து சொன்னார்..அக்கா உங்களை எனக்கு முன்னபின்ன தெரியாது..ஆனாலும் எங்களை ஆதரிக்க சொன்னதுக்கு நான் எப்படி நன்றி சொல்வது என்று தெரியவில்லை உங்களை பார்க்க எனக்கு எனது அம்மாவை பாக்கிற மாதிரி இருக்கு என்றார்.அம்மாவும் சரி...எல்லாம் சரியாகிடும்...தம்பி உனக்கும் என் மகனின் வயசுதான் இருக்கும் போல(என் வயசு இல்லை என் அண்ணாவின் வயசு..நான் அப்ப சின்னப்பையன்)எதோ அந்தப்பிள்ளையை கூட்டி கிட்டு வந்துட்ட ஒழுங்கா வச்சி வாழப்பார்.என்று சொல்லிவிட்டு வந்தார்.

சுதன் அண்னைக்கும்,புஸ்பா.அக்காவுக்கும்..எங்கள் சித்தப்பாவின் காணியில் இருந்த கோயிலில்..கல்யாணம் செய்ய எல்லோரும் முடிவெடுத்து..அன்றே கல்யாணம் நடந்தது...ஒரு மஞ்சள் துண்டை..மஞ்சல் கயிற்றில் இணைத்து.தாலியாக சுதன் அண்ணா.புஸ்பா அக்காவின் கழுத்தில் கட்டினார்.
அந்த 40 ஏக்கர் காணியில் புஸ்பா அக்காவின் உறவினர்களும்..ஒரு சிறிய குடிசை அமைத்து..கொடுத்தார்கள்.......

அதில் சுதன் அண்ணாவும்..புஸ்பா அக்காவும் தங்கள் வாழ்க்கையை துவக்கினார்கள்..ஆனால் கல்யாணம் முடிந்து...தங்க ஒரு இடமும் கிடைத்தால் சரியாகிடுமா?இல்லையே..அடுத்து வாழ்வதற்கு இந்த வாழ்க்கையுடன் போராடுவதற்கு.....வேலை வேனும்..சுதன் அண்ணாவிடம் இருந்த 1500 ரூபா காசைவைத்து எத்தின நாளைக்கு வாழ்கையை ஓட்டுவது..
அடுத்து அடுத்துதான் அவர்களுக்கு சோதனைகள் காத்து இருந்தன.

உனக்காக நானும்
எனக்காக நீயும்
உருவாக்கிய பந்தம்
இந்த காதல்-நீயில்லா
நிமிடங்கள் நரகமாயின
உன்னை காணாத நாட்கள்
கருப்பு நாட்களாயின
உன் ஒரு பார்வையில் சிறைப்பட்ட நான் இன்னும் மீளவில்லை மீளவும் விருப்பம் இல்லை நம் காதல் ஒன்ரே போதும் என் பிறவிப்பயனை அடைந்திடவே 

(சுதன் அண்ணாவின் வாழ்க்கைப்போராட்டம் தொடரும்...)


பிற்குறிப்பு-இந்தக்கதையை மெருகூட்ட மேல உள்ள கவிதையை எழுதித்தந்தவர்..அன்பு நண்பி திவாகினி.

எப்படி தொப்பி நல்லா இருக்கா?..பாஸ் உடன் டூர் போனபோது வாங்கினது.சரி உங்கள் வேலையை மறக்காதீங்க அண்ணாக்களே..ஹி.ஹி..ஹி.ஹி

சகோதரர் தனி மரத்தின் வேண்டு கோளுக்கு அமைவாக இண்ட்லி ஓட்டு அளிப்பதற்கான லிங் இங்கே

Post Comment